ON: Onmak’tan gelir; anlamı iyileşmek, şifa bulmaktır. Bu dönem çocukluk hastalıklarından kurtulma çağıdır.
YİRMİ: Aslı “yigirmi” dir. Eski Türkçe’de yügürmek, koşmak ve hızlı gitmek; yükürmek ise yüklü hale gelmek ve gebe olmaktır. Dolayısıyla bu çağ enerjik dönem ve evlenme çağıdır.
OTUZ: Od; ateş demektir. Uz ise mahir ve tecrübeli anlamına gelen bir takıdır. Od+uz; ateş gibi enerjik, mahir ve tecrübeli demektir. Bu dönem yirminin hızlı koşuşturmasına kişinin tecrübe eklediği ve ateş gibi olduğu çağdır
KIRK: Kırkmak, kırpmak ve kesmek demektir. Kişinin hamlık ve kusurlarını kırparak olgunlaştığı çağdır.
ELLİ: İl, memleket, yurt ve yuva demektir. Elli; yuvası, evi ve yurdu olan, yerleşik düzene geçenlerin çağıdır.
ALTMIŞ: Alıp atma, nefes alıp biraz istirahat etme ve emekli olma çağı; daha çok ibadete yönelme zamanıdır.
YETMİŞ: Yetmek, erişmek, ulaşmak, vâsıl olmak, olgunlaşmak demektir. Yetmiş kemal çağıdır.
SEKSEN: Seksenmek eski Türkçe’de ürpermek, birdenbire ürküp sıçramak demektir. Seknimek ise sakinleşmek anlamınadır. Her iki anlam bu çağın özelliğidir.
DOKSAN: Dokmak, doymak; toktamak ise durmak anlamına gelir. Bu çağ doyuma erme, durma ve yaprak dökümü zamanıdır.
YÜZ: Yüzmek, düze çıkmak demektir. Yüz yıllık; asırlık çağa erme zamanıdır.
